zondag 15 augustus 2010

Hij is -bijna-weer voorbij ,die mooie zomer.....

We zijn alweer wat weekjes in het land maar de zomervakantie was ge-wel-dig.
We hadden het plan opgevat om met Broer en zijn family, bestaande uit Anneke,Amira,Camiel en Daan ,een huis in de Auvergne te huren. Natuurlijk is het maar afwachten of het huis net zo leuk lijkt als op de foto's van de site,maar we konden echt zeggen dat het huis boven verwachting mooi was. De kamers waren ruimer dan we dachten,de muren waren dikker en de ligging was mooier. Alles was goed aan het huis ,we moesten er alleen nog wel effe heen rijden.
De heen reis ging vlekkeloos ...totdat we elkaar kwijt raakten.

Ergens rond Lyon ging het mis toen ik de Mio (een TomTom-wanabee) letterlijk volgde door een afrit te pakken waarna een drukke rotonde volgde waar we de Heren in het Peuge-otje kwijtraakten.(Ik zat intussen in de Citroën van Broer met zijn vriendin en de 2 boys,Urk zat in mijn Peugeot-je met Broer en Amira.)Na veel gespeur in de -enige-file en een stop op een "aire" -waar we konden bellen bij het Office du Tourisme- kwamen wij in de Meiden-Citroën erachter dat de heren ons inmiddels hadden ingehaald en al bijna op de bestemming waren...nu wij nog....
Maaaar we hadden de exacte adresgegevens niet bij ons (dat hadden de Heren) ,alleen een naam van en dorpje vlakbij de eindbestemming. En dit dorpje was natuurlijk 1 of ander slaperig gat waar de enige inwoners die die middag op straat waren bestonden uit 2 jonge meisjes die nog nooit van Maison Nicole of "le Mayet" hadden gehoord. Daar sta je dan ...met een auto volgepakt,telefoons die geen bereik of een lege batterij hadden,2 warme jongetjes op de achterbank,moe van de reis en een nacht niet slapen en -on top of it all- bijna geen benzine meer!!!!

Afijn ,om en lang verhaal kort te maken, na veel speuren (waar we,wat achteraf bleek, heel dicht bij de bestemming zijn geweest)zijn we in een groter stadje gestrand ,waar we iemand vonden waarvan we de telefoon mochten lenen zodat we onze jongens konden bellen met de boodschap : "We staan op Rue de la Gare in Coupièrre ennneh...kom ons maar halen schat" Toen de heren waren gearriveerd konden we weer een beetje tot rust komen,een traantje wegpinken en even wat vochtigs tot ons nemen. Op naar het huisje, jongens ,laat maar zien waar het is.

De rest van de 2 weken hebben we genoten van de verse croissants, de verse warenmarkt,de stad Vichy,de Croque Monsieurs,de schitterende omgeving,het mooie Lac d'Aubusson,de biolessen van Broer(veel spuugbeesjes!),de grote Supermarkten,de kabbelende beekjes,de roofvogels,de mooie BBQ met dank aan Fok en Barbera,het kampvuur ,enneh... tante Rikkie die we o-ver-al tegen kwamen.....

Een hele geslaagde vakantie dus...ondanks de Mio.


Cu