Eilandgevoel

Afgelopen weekend zijn we op Vlieland geweest en wèèr was het heerlijk. OK ,meteologisch gezien was het misschien niet ideaal maar op de 1 of andere manier kan dat op Vlieland de pret niet echt drukken. Als je daar een huisje huurt kom je tot de ontdekking dat daar bijna altijd wel een boekenkast gevuld met onbekende boeken en spellen staat. Ook dit keer was er genoeg leesvoer voor een druilerig weekend. Op zo'n eiland ervaar je het eilandgevoel. Dit is een soort haat/liefde-verhouding met het vaste land. Een eiland heeft zijn eigen identiteit,is veel minder beïnvloed door naast gelegen streken en eilanders maken zich veel minder druk om wat 'de buren' vinden. Eilanders maken zich zowiezo veel minder druk volgens mij.Toch hebben ze 'het vaste land' wèl nodig voor diverse voorzieningen ,dus echt zonder kunnen ze niet. Ook de vele toeristen van het vaste land worden hartelijk welkom geheten en met open armen ontvangen ,want tja het is en blijft toch een goede bron van inkomsten.

Als ik thuis ben, ervaar ik ongeveer 1 keer per week een eilandgevoel. Namelijk als ik aan het dweilen ben geslagen en alle stoelen en krukken zich verzameld hebben op "Eiland Vloerkleed".Dan dweil ik altijd zo dat ik eindig bij het kleed en dus ook bij de bank. Ik probeer er altijd aan te denken om voor die tijd een glas drinken naast de bank te zetten zodat ik,als ik warm van het dweilen ben, als beloning een heerlijk koel glas drank naar binnen kan werken. Maar helaas,ik vergeet dat glas regelmatig,waardoor ik dat eilandgevoel krijg. Ik zit dan ernstig te twijfelen "Zal ik dat glas alsnog gaan halen,en moet ik daarvoor van mijn Eiland Vloerkleed af of wacht ik tot mijn vloertje droog is?" meestal besluit ik voor het laatste.Toch voel je dan even een gevoel van gevangenschap,je kan immers effe niet gaan en staan waar je wilt. Toch begin ik dan te bladeren in de diverse tijdschriften die in de mand op mijn eiland staat en verlies ik al gauw de tijd uit het oog.Dan komt het ogenblik dat je -toch tot je spijt- merkt dat de vloer weer droog is en je eigenlijk weer aan de slag moet om alles weer op zijn plaats te zetten.Maar dàn heb je nog geen zin want tja ,dat artikel in de Esta is nog niet uit ,of je zou nu wel zin in een uiltje hebben ...om te knappen.Daar komt weer dat eilandgevoel ,maar nu in de vorm dat je geen zin hebt om je eiland af te komen omdat het nog zo leuk is op je eigen eiland.Het zijn 2 tegengestelde gevoelens maar tòch heel duidelijk een typisch eilandgevoel.





Over een paar jaar hebben we hier bij Nijmegen ook ons eigen eiland. Om de rivier de Waal de ruimte te geven wordt er namelijk aan de "Lentse kant" een nevengeul gemaakt. Hierdoor zal het stukje aan de huidige dijk wat men ook wel Veur Lent noemt een eiland worden. Dit wordt een soort recreatie-eiland met een eigen (fiets)brug.
In de krant stond van de week een animatiefoto met hoe het er uiteindelijk uit zal gaan zien.
Ik ben benieuwd of die Lentenaren ook een eilandgevoel gaan ontwikkelen.
Voorlopig gaan Urk en ik ons eilandgevoel nog op Vlieland opsnuiven.
Sterker nog ,deze zomer zijn we er 2 volle weken te vinden....

CU