Brief aan Oma

Lieve Oma,

Het is vandaag precies 2 maanden geleden dat we met z'n allen bij elkaar kwamen in de aula van het crematorium om afscheid te nemen van u. Tenminste......afscheid te nemen van u in stoffelijke vorm (of zoals u zelf zei :"een zak met botten") De benaming "stoffelijke vorm" zal u wel storend vinden,aangezien u boenen en poetsen bijna als hobby zag,maar "stoffelijk overschot" vind ik helemaal zo'n vreselijke uitdrukking.

Dat u ,precies een jaar nadat bij Michael Jackson het lampje voor altijd uitging,vond dat het wel welletjes was vind ik persoonlijk erg mooi.Als je dan een dag uitzoekt om te sterven ,dan ook maar zo'n mooie dag. Want een mooie dag was het! De zon scheen hoog aan de hemel en de hitte van de zomer was al dichtbij.Dat heeft u allemaal niet weer moeten doorstaan daar in dat kleine kamertje in de Klinkenberg.(noemde u het niet ooit "het Nachthok"?) Dat is u bespaard gebleven,want ook al schikte u in uw lot,toch was het huisje aan de klinkenbergerweg duizend maal fijner,alleen al vanwege de mooie tuin.

Ik zat die donderdagochtend tijdens de crematie te fantaseren dat u,samen met opa, op een dikke tak van 1 van de bomen naast de aula zat.Opa met zijn willempie-helm op en u met een mooi hoedje op en de tas op schoot. En dat jullie samen hebben zitten kijken en luisteren naar de muziek die gespeeld werd en de toespraken die gehouden werden. Ik kreeg daar een heel warm gevoel van want het was een mooie dienst. Vooral de rede van Marenka was mooi.De woorden die ze sprak waren oprecht van haarzelf en dat sprak iedereen (of in elk geval een groot deel van de kleinkinderen) erg aan.Jullie kunnen trots zijn.

Toch zijn er nog wel veel dingen die ik zou willen vragen Oma.Natuurlijk heeft u al vaak verteld van de tijd dat u in Deventer werkte aan de Zwolseweg en dat u in de oorlog in de kinderwagen etenswaar smokkelde. Maar wie waren uw grootouders eigenlijk? En wat voor een band had u met ze? Heeft u ze zowiezo wel gekend? Had u idolen? Welke kinderspelen speelde u altijd? En, wat had u willen worden als meisjes in uw tijd wèl hadden mogen en kunnen doorleren?
Volgens mij was u ,als u in deze tijd was opgegroeid, een succesvol schoonmaakbedrijf begonnen. U zou een strenge maar rechtvaardige werkgever zijn ,die haar mensen op een hele directe manier de fijne kneepjes van het vak bijbracht met oog voor detail...

U heeft trouwens wel een trend gezet ,met dat doodgaan, want de laatste tijd vallen er veel oude bekende nederlanders neer.
Zo is Conny Stuart vorige week overleden, en Ton v. Duinhoven, Appie Baantjer en Anton Geesink.Die laatste schijnt een ontzettende grote kist gehad te hebben. Dat was bij u wel anders.Toch was het een mooi kistje waar u ,zoals u zelf eens zei, "voor de laatste keer de kachel mee aanmaakte". En omdat het best druk was tijdens de crematie wil ik als laatste nog eens het mooie gedichtje van Toon Hermans herhalen wat Anneke op de kaart heeft gezet die bij ons rouwboeket zat...

Een Beetje

Sterven doe je niet ineens,
maar af en toe een beetje
en alle beetjes die je stierf,
't is vreemd,maar die vergeet je.
Het is je dikwijls zelfs ontgaan,
je zegt ik ben wat moe,
maar op een keer dan ben je
aan je laatste eindje toe...

Je blijft in mijn herinnering voor altijd springlevend, Oma!

kus Syl