Hier op het werk is het serieuze werk ernstig afwezig.Dus effe tijd om een verhaaltje te tikken. Daarnet kwam de zoveelste Hoosbui (met hoofdletter H) naar beneden.Lekker als je nu vakantie hebt.
Op de thuisbasis zijn de 4daagse met de verwante feesten in volle gang. Ook onze Buuf Roos heeft zich aangemeld om als begeleider mee te lopen met haar dochter Marijn (Marijn is nog net geen 12 dus... moet er iemand mee). We troffen Buuf Roos dinsdag -de 1ste dag v.d. 4daagse- aan het eind van de middag op onze stoep en ze zag er gehavend uit. Niet dat de wandeltocht van 30 km.dit met haar gedaan had, nee.. op de terugweg waren ze gevallen met de fiets!!!! Wat een Pech! Buuf Roos was over haar stuur heen geduikeld, met 1 been blijven hangen aan haar fietsbel,en toen op haar schouder in een droogstaande sloot beland.Marijn was gelukkig alleen erg geschrokken maar Buuf Roos had toch wat verwondingen en last van flauwtes en misselijkheid.
Nou Is onze Buuf Roos de beroedste niet..(beetje ongelukkige woordspeling) dus wilde ze niet hebben dat er een ambulance werd gebeld want, die hadden wel wat beters te doen, volgens haar. Dus nadat ze wat bijgekomen was,zijn ze naar huis getogen om een warme douche te nemen en de wonden te verzorgen. En volgens mij zijn ze woensdag gewoon weer gestart voor de tweede 4daagse-dag.
Vanmorgen vroeg zag ik ze vertrekken voor de laatste dag en dat vindt ik nou echt knap! Ondanks de nare val gewoon doorgaan omdat je wilt dat je dochter deze ervaring van het meelopen van de 4daagse niet mag missen.Girlpower!!
Hulde aan Buuf Roos ..en Marijn natuurlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten